خط آهن ساخته شده در مسیر قدیم تهران – قم حدفاصل اسلامشهر تا پرندک که حدود 70 سال قدمت دارد شامل حدود 200 عدد پل راه آهن بوده است که برای بار محوری 20 تن طراحی شده بودند. با گذشت حدود 70 سال از عمر این پل ها، پلها دچار آسیب دیدگی های سازه ای بوده اند که می بایست ترمیم و بازسازی می گردید. در ضمن بدلیل اینکه استاندارد جدید خط های راه آهن ایران برای بار محوری 25 تن تعریف شده، جهت هماهنگی این مسیر با سایر خطوط راه آهن نیاز به افزایش مقاومت پل ها جهت افزایش بار محوری قطار های عبوری بوده است.
نمای کلی یک پل ویادوکی قبل از ترمیم.
جهت افزایش بار محوری پل های ویادوکی، با تقویت طاق ها و پایه های پل از تسمه های تقویتی فولادی استفاده شده است.
نمای پل ویادوکی پس از پایان عملیات ترمیم.
نمای یک پل جنگی قبل از ترمیم، این پل ها دارای عرشه فلزی بدون بالاست بوده، که می بایست به یک پل بالاست دار تبدیل می شدند. ضمننا این پل ها جوابگوی بار محوری 25 تن نبوده اند.
روش اجرای کار تبدیل پل آبرو به دوآبروی لوله ای از جنس بتن مسلح بوده است. بتن ریزی فضای مابین عرشه و لوله های آبرو.
نمای پل پس از پایان انجام عملیات تقویت بر روی آن.
نمای یک پل جنگی قبل از ترمیم. این پل ها دارای عرشه فلزی بدون بالاست بوده است که جوابگوی بار محوری 25 تن نبوده اند. این پل ها به روش تقویت شاهتیر های فلزی و نصب عرشه بتنی پیش ساخته Slab-track تقویت شده اند.
تقویت شاهتیرهای عرشه با افزودن ورق های تقویتی جهت استقامت بیشتر.
نمای قرارگیری عرشه از نوع اسلب ترک.
تست بارگزاری با لوکوموتیو سنگین و پایش تنش ها و کرنش ها با استفاده از کرنش سنج.
این پل، یک پل بزرگ با چهار دهانه روی بزرگراه تهران– ساوه ساخته شده است. سیستم سازه ای این این پل شاهتیر های باکس بتن بوده است.
انجام آزمایش های ژئوتکنیک جهت برآورد کفایت سازه ای پل. با انجام مغزه گیری از کوله های پل نسبت به تعیین مشخصات مکانیکی زیرسازه کوله ها اقدام شد.
انجام آزمایش های اولتراسوند، جهت تایید میلگرد های اجرا شده با نقشه های اجرایی پل از آزمایش اولتراسوند استفاده شده است.
جهت یافتن مقاومت بتن پل، با استفاده از مغزه گیری و انجام آزمایش بارگذاری در آزمایشگاه، مقاومت بتن پل مورد اندازه گیری قرار گرفت.
طبق آنالیز انجام شده ، مقاومت سازه ای پل جهت عبور بار 25 تن فقط در قسمت فونداسیون کوله ها دچار نقصان بوده است. لذا با استفاده از تزریق دوغاب سیمان و با استفاده از میکروپایل نسبت به تقویت مشخصات مکانیکی خاک کوله ها اقدام گردید.
پل های بوز پل های آبرو لوله ای بوده اند که پس از آنالیز های انجام شده فاقد مقاومت لازم جهت عبور بار 25 تن بوده اند.
این پل ها به روش اضافه نمودن لوله های بتن مسلح داخل لوله های موجود و بتن ریزی فضای مابین تقویت شده اند.
بتن ریزی فضای بین لوله جدید و قدیم.
نمای نهایی آبرو پس از ترمیم و تقویت.
پل های طاقی شامل یک طاقه بتنی غیر مسلح بوده است که طبق محاسبات و آنالیزهای انجام شده، فاقد مقاومت لازم جهت عبور قطار های با بار محوری 25 تن بوده اند.
جهت انجام عملیات ترمیم و تقویت ، ابتدا لایروبی و نظافت پل با واترجت انجام پذیرفت.
ترمیم نقایص بتن سازه ای با استفاده از ملات های ترمیمی خاص.
تقویت پل با استفاده از تسمه های فولادی.
پل پس از ترمیم و تقویت و کوتینگ ضدآب بتن.
طراحی سایت توسط فراکارانت
